Güneş Doğmadan Gitme

  Güneş doğmadan gitme.

  Bir de gecenin soğuğu, 

  titretmesin dudaklarımı.

  Hava, pis sırıtışıyla alsa da kokunu benden,

  üşüyen kollarımda bıraktığın kalbin,

  hep orada kalacak.

                                                       
  Güneş doğmadan gitme.

  Sessizlik, kalbimin çıldırışını dinlettiriyor.

  Hiç bu kadar gürültülü olmamıştı gözyaşlarım.

  Kirli asfalt için ne ifade eder ki, 

      

  uzaklaşan ayak izlerin.

  Güneş doğmadan gitme.

  En derin melodilerde buldum ben seni.

  Gözlerinin bana anlattıklarını arama.

  Kimsenin ulaşamayacağı yerlere sakladım.

  Sesim o kadar güçsüz ki,

  Haykıran fısıltılara kafa tutar.

  Güneş doğmadan gitme sevgilim.

  Güneş doğmadan gitme ki,

  Kasım güneşi bastırsın,

  ruhumun ölümünün,

  yakan soğuğunu.

  Gitme.

  Yalnızca...

  Gitme.